Verschillende culturen in mediation

Verschillende culturen in mediation

Wat mij altijd intrigeert in communicatie tussen mensen is hoe het soms zo verkeerd kan gaan wanneer je te maken hebt met verschillende culturen. Meestal kijk je naar andere mensen vanuit je eigen referentiekader. Wat jij zou doen, verwacht je doorgaans ook van een ander. Wanneer men spreekt over cultuur, dan worden daar over het algemeen gebruiken, waarden, normen, rituelen, gewoonten enzovoorts mee aangegeven. Zo is het in sommige  Afrikaanse landen heel gebruikelijk om iets te vragen op de gebiedende wijs.

Nederlanders bestellen doorgaans koffie met de vraag: “mag ik een koffie alstublieft”, een Nigeriaan vraagt: “give me coffee.” Dit kan voor Nederlanders behoorlijk onbeleefd overkomen, terwijl dat niet zo bedoeld is. Zo kan een mediation bijvoorbeeld meteen al geen succes zijn wanneer je een Chinese deelnemer op de ‘verkeerde’ plek aan tafel zet, omdat dit als belediging opgevat kan worden.

 

Wat houdt cultuur in?

Geert Hofstede, een organisatiepsycholoog, definieert cultuur als  de collectieve programmering, die de leden van één groep of categorie mensen onderscheidt van die van een andere. Volgens Hofstede is cultuur tevens iets dat in hoofden van mensen zit. Hun gedrag en opvattingen worden door het denken vorm gegeven en bepaald.

Organisatiecultuur houdt volgens Hofstede in: ‘de collectieve mentale programmering die de leden van de ene organisatie onderscheidt van die van een andere. Dus de opvattingen en het gedrag van mensen die in dezelfde instelling of bij het zelfde bedrijf werkzaam zijn.

Als een bedrijf een cultuurverandering wil bewerkstelligen dan zal daar een zeer goede invulling aan moeten worden gegeven, want doet men dit niet dan zal het vaak blijven bij een verandering van woord- en taalgebruik enzovoorts. Helaas zal dan ten aanzien van de bedrijfscultuur weinig veranderen…