Ongelijkwaardigheid tussen partijen
Ongelijkwaardigheid tussen partijen
Enige tijd geleden een mediation gedaan die me tot op de dag van vandaag nog bezig houdt. Het ging in deze casus om een vader van 83 en een zoon die al jaren geen contact meer met elkaar hadden. Vader at niet meer en wilde eigenlijk niet meer verder. Omdat de dochter van de man dit niet langer kon aanzien, schakelde ze mij in. Zoon wilde wel praten.
Tijdens de mediation merkte ik al hoe moeizaam het ging. Vader hoorde slecht en begreep het allemaal niet meer zo goed. Bij de zoon zat veel oud zeer en dat liet hij tijdens de mediation ook blijken. Vader begon uit het niets te klagen over de verzorging van de thuishulp en andere zaken die niets met de situatie te maken hadden.
Ik merkte dat partijen niet gelijkwaardig waren en dat ik daardoor niet in staat was om alle belangen van partijen naar boven te halen. Uiteindelijk heb ik maar gevraagd wat hij graag zou willen, wat hem gelukkig zou maken.
De man antwoordde: “dat hij weer gewoon bij mij komt” en hij barstte in huilen uit. Vader en zoon vlogen elkaar in de armen.
Hoe ga je als mediator om met deze ongelijkwaardigheid tussen partijen. In eerste instantie zou je deze mediation niet moeten doen, maar tegelijkertijd kun je er wel voor zorgen dat partijen weer nader tot elkaar komen, al kun je er dan misschien niet voor zorgen dat alle belangen naar boven komen. Elke mediator zal dit van geval tot geval moeten bekijken rekening houdend met de gezondheidstoestand van de oudere partij, want zal deze heftige confrontaties wel aankunnen?
Dit blijft een lastige situatie waar niet zo een twee drie een antwoord op te vinden is, maar ik vond het de moeite waard om te proberen.